Over
het FOMU
MISSIE & VISIE
FOMU wil de kracht, kwetsbaarheid en magie van fotografie koesteren en delen.
Het fotografisch beeld heeft een bijzondere relatie tot de werkelijkheid. In de hedendaagse maatschappij is een goed begrip van visuele beeldvorming onmisbaar om de wereld te begrijpen.
Daarom wil FOMU het beeldbewustzijn aanscherpen. Dat doen we door fotografie toegankelijk te maken vanuit historische perspectief en binnen een actuele context. Omdat het experiment van vandaag het erfgoed van morgen is, stimuleren we creatie, dynamiek en vernieuwing. FOMU is een plaats waar mensen zich welkom en empowered voelen om via fotografie hun blik te verruimen.
Waarden
FOMU is nieuwsgierig, integer, gedreven & intuïtief.
FOMU is een open en bruisende plek van en voor mensen. Inclusiviteit en meerstemmigheid zit verankerd in ons DNA. We dragen 4 kernwaarden uit die een kompas vormen voor verbinding en samenwerking met iedereen die met ons in contact komt.
Nieuwsgierig - we gaan actief op zoek naar blinde vlekken, vellen geen oordeel en staan open voor experiment.
Integer - in onze interacties zijn we eerlijk en betrouwbaar en nemen we onze verantwoordelijkheid.
Gedreven - we bouwen met goesting en ambitie aan een bruisende ontmoetingsplaats voor mensen en ideeën.
Intuïtief - we luisteren naar het buikgevoel, maken ruimte voor twijfel en kwetsbaarheid en creëren zo een safe space waar plaats is om te leren en te creëren.
Beleidsplannen
Landelijke erkenning
Het FOMU draagt de internationale ICOM-normen op het vlak van verzamelen, bewaren, ontsluiten en onderzoeken van de collecties hoog in het vaandel. In 2009 verwierf het museum landelijke erkenning. Nadien werd de capaciteit nogmaals vergroot met de bouw van de Lieven Gevaerttoren, het eerste lage energiedepot voor fotografie in Europa. Vandaag is het FOMU een volwaardige (inter)nationale erfgoedbeherende instelling die niet alleen infrastructureel gegroeid is, maar op ook op het gebied van werking en personeel.
Geschiedenis
Karel Sano, afdelingsmanager bij Gevaert Photoproducten N.V. en Piet Baudouin, toenmalig conservator van het Museum Sterckshof, organiseerden in 1965 met steun van het inmiddels gefusioneerde Agfa-Gevaert de tentoonstelling 125 Jaar Fotografie in het Provinciaal Museum voor Kunstambachten Sterckshof in Deurne. Aansluitend op het succes van deze tentoonstelling werden de bruiklenen van de firma Agfa-Gevaert samen met het archief van zijn voormalige publicatiedienst overgedragen aan de provincie Antwerpen. Deze collectie vormde de kern voor de uitbouw van een permanente afdeling binnen het museum, gewijd aan de geschiedenis van de fotografie. Het beheer van deze afdeling werd toevertrouwd aan het werkcomité Foto & Film onder leiding van Karel Sano, later opgevolgd door doctor Laurent Roosens. Vanaf 1973 werden de taken van dit werkcomité geleidelijk overgenomen door de wetenschappelijke staf van het Museum Sterckshof.
Onder leiding van historicus Roger Coenen, en later bijgestaan door kunsthistoricus Pool Andries, ontgroeiden de camera-, fotografie- en bibliotheekcollecties de beschikbare ruimte in het Sterckshof. Eind 1980 verhuisde de afdeling naar een kantoorgebouw in de Karel Oomsstraat in Antwerpen waarbij de benaming Museum voor Fotografie werd ingevoerd. In 1986 vond het museum en haar collecties een definitief onderkomen in het gerenoveerde pakhuis Vlaanderen aan de Waalsekaai.
Architect Georges Baines bouwde een nieuwe vleugel aan het pakhuis waardoor de capaciteit drastisch werd uitgebreid. In 2000 werd er opnieuw grondig verbouwd en na vier jaar opende het vernieuwde Fotomuseum met onder meer 1400m2 aan tentoonstellingszalen, twee cinemazalen, een aantal extra depots, een verruimde inkomhal en een workshopruimte.
