FOMU NL

RS8420 P 1996 0016 0004 Embo Suzy scr 1
nieuws

Bruiklenen: werken uit de FOMU collectie in internationale instellingen

Longread   •   03:00 juni 2022

Het FOMU heeft heel wat interessante stukken in huis. We krijgen bijgevolg regelmatig de vraag om een stuk uit te lenen. Als de staat van het werk dat toelaat, doen we dat graag. Want zo helpen we niet alleen onze collega-musea, maar staat ook onze collectie in de kijker.

Als erfgoedbeherende instelling wil het FOMU de zichtbaarheid van haar collecties verhogen. Een manier om dat te doen is stukken uitlenen aan andere instellingen.

Of we op een aanvraag ingaan hangt af van een aantal factoren, zoals de waarde en de conditie van het stuk, en de eventuele risico’s. Het bruikleenverkeer wordt in het bedrijfsarchief van de FOMU collectie gedocumenteerd en gearchiveerd, zowel analoog als digitaal. Op deze manier kan in functie van de collectiegeschiedenis het ‘reisgedrag’ van een stuk worden gereconstrueerd.

Komende maanden vind je volgende stukken uit de collectie buiten de muren van het FOMU:
Suzy Embo in het KMSKB

Suzy Embo (BE, °1936) is een bevoorrechte getuige van de Belgische naoorlogse avant-garde. Haar foto’s illustreren publicaties over Pierre Alechinsky, Reinhoud d’Haese, Walasse Ting, Christian Dotremont en de internationale Cobra beweging. Toch is Suzy Embo voor velen een nobele onbekende. Embo raakt bevriend met Alechinsky, trouwt met de beeldhouwer Reinhoud en woont met hen beiden samen in de oude school van La Bosse ten noordwesten van Parijs. Naast haar eigen artistieke werk richt ze haar lens op de internationale kunstscène (waaronder Félix Labisse, Pol Bury, André Breton, Alberto Gironella, Jean Messagier, Louise Nevelson en Corneille Hannoset). Ze maakt intieme portretten, fotografeert kunstenaars tijdens hun creatieproces en documenteert vernissages, events en muziek-, theater- en dansvoorstellingen.

Suzy Embo’s bekendste foto’s zijn de jam sessions met bevriende kunstenaars. Op haar vrije manier, vaak zonder statief, zonder extra belichting, zonder woorden, fotografeert ze van A tot Z de creatie van Les yeux ouverts (1965) van Pierre Alechinsky. Enkele jaren later legt ze Alechinsky en Christian Dotremont vast tijdens het maken van enkele van hun peintures à quatre mains, gezamenlijke schilderijen in Cobra-traditie.

Het bijzondere bij Embo is haar band met de geportretteerde, waardoor ze een geprivilegieerde blik heeft op zijn werk en leven. In tegenstelling tot de vaak formele en zorgvuldig gecomponeerde kunstenaarsportretten van tijdgenoten zet Embo niets in scène; niemand poseert. Haar portretten zijn spontane momenten uit het dagelijks leven. Ze maakt de foto’s voor zichzelf en is niet bewust aan het documenteren.

Er zijn twee werken van Embo uit de FOMU collectie te zien in de expo Christian Dotremont, tot 07.08.2022 in het KMSKB Brussel.

RS8420 P 1996 0016 0004 Embo Suzy scr 1
Suzy Embo, Peinture à quatre mains, 1973, Collectie FOMU, P/1996/16/4, © Suzy Embo/FOMU
De Lalaing in Musée de la Photographie, Charleroi

Deze bevreemdende albuminedrukken komen uit de fotoalbums van de Brusselse beeldhouwer en schilder graaf Jacques de Lalaing. Het zijn studies voor zijn schilderijen en sculpturen. De poses van de modellen zijn geïnspireerd op historische en allegorische taferelen.

De Lalaing maakt intensief gebruik van fotografische studies. Ze helpen hem om menselijke lichamen en de bewegingen van dieren te bestuderen en getrouw weer te geven. In zijn ruime atelier bouwt hij soms complexe constructies. Hij vraagt zijn naakte modellen vaak om acrobatische houdingen aan te nemen. Mannen, vrouwen en kinderen poseren voor hem, individueel of in groep.

De foto’s in deze albums zijn grotendeels van de Lalaing zelf. Dat is uitzonderlijk. Fototechnisch zijn ze verre van optimaal, maar dat wordt ruim gecompenseerd door hun ongewone directheid, hun vrijmoedigheid en uitzonderlijke naturel.

Er zijn acht albumineprints van Jacques De Lalaing uit de FOMU collectie te zien in de expo En dilettante, tot 18 september 2022 in Musée de la Photographie, Charleroi

2015 0059 0062 lalaing halfnaakteman
Jacques de Lalaing (toegeschreven aan), Studie van een halfnaakte man, gezeten op stoel, 1883-1914, Collectie FOMU, 2015_0059_0062
Trophy Camera v0.95 van Dries Depoorter en Max Pinckers in The Photographers Gallery (London)

De Trophy camera werd vervaardigd door Max Pinckers en Dries Depoorter. Het is een A.I. gedreven camera die enkel prijswinnende foto’s maakt. Deze slimme camera zonder zoeker of scherm, onthoudt alle winnende World Press Photo Award foto’s van 1955 tot nu. De camera identificeert bepaalde patronen en is zo geprogrammeerd om enkel winnende foto’s te herkennen en op te slaan.

Die foto’s verstuurt hij vervolgens naar de website trophy.camera. Samengesteld uit verschillende computer vision-software, beoordeelt de A.I. camera de gemaakte foto's en vergelijkt ze met een dataset die bestaat uit honderden toegewezen labels. Vervolgens kent het er een correlatiewaarde aan toe, waardoor de nieuw geproduceerde foto een procentuele score krijgt op hoeveel kans het heeft om de volgende World Press Photo-prijs te winnen. Als de score hoger is dan 90%, uploadt de camera de afbeelding automatisch naar de speciale website, maar alles wat minder is, wordt onmiddellijk verwijderd.

Trophy Camera 0.95 is een verbeterde versie van de eerder aangekochte versie 0.9. Het prototype Trophy Camera 0.9 werd voor het eerst getoond in het FOMU in 2017. De camera was toen geproduceerd voor het project Braakland, FOMU Antwerpen met de steun van FOMU, KASK / School of Arts en het Arts Research Fund of University College Gent.

De Trophy camera’s zijn de meest gebruikleende items uit de FOMU collectie.

Trophy Camera v0.95 is te zien in de expo How To Win at Photography, tot 25.09.2022 in The Photographers Gallery.

Trophy 095
Dries Depoorter, Trophy Camera v0.95, Gent, 2021, Collectie FOMU, 2021_0022 © Dries Depoorter & Max Pinckers
Léonard Pongo in Mu.ZEE Oostende

Met Primordial Earth trekt Léonard Pongo op verkenning doorheen de rijke diversiteit aan landschappen in de Democratische Republiek Congo en schetst zo een allegorisch beeld van het land.

Badend in een magische schoonheid en mystieke kracht ontpopt het landschap zich door Pongo's ogen tot een plaats voor reconstructie, en de aarde tot voedingsbodem van een bewustzijn waaruit traditie, filosofie en wereldbeschouwing ontkiemen. Voor Pongo ontstaat een wereldbeeld uit omzwervingen en zintuiglijke ervaringen. De eenwording met het landschap stelt hem in staat het leven te verbeelden. Een verhaal dat vandaag des te sterker weerklinkt, nu het ecosysteem in gevaar komt. 

Het FOMU kocht vorig jaar 3 werken aan uit de reeks Primordial Earth en leent deze nu alle drie aan MuZee uit. Samen vormen ze een representatieve selectie van het werk dat uit verschillende media bestaat: ingelijste fotoprint, foto op textiel en een video-installatie.  In Primordial Earth: Inhabiting the Landscape stelt Pongo het landschap voor als een personage met een eigen wil en kracht, als in een boek over de geschiedenis van de mensheid en de planeet, met Congo als kloppend hart. Congo staat hier niet in relatie tot België, het kolonialisme, politieke kwesties of iets anders, maar wordt Congo benaderd als het centrum van de geschiedenis van de planeet.  Pongo zet aan tot reflectie en bezinning.

Pongo toont een Congo dat niet langer het decor is voor exotiserende fotografie waarin 'de ander' getoond wordt. Ook documenteert Pongo geen ​​sensationeel verhaal van de DCR maar toont ons zijn persoonlijke ervaring met het land en een omgeving waarin een veelvoud aan verhalen en ervaringen mogelijk zijn. 

Er zijn drie werken van Léonard Pongo uit de FOMU collectie te zien in de expo Léonard Pongo – Primordial Earth, van 02.07.2022 t.e.m. 13.11.2022 in Mu.ZEE Oostende.

Forbiddenfruit Pongo
Léonard Pongo, Forbidden Fruit, 2020, Collectie FOMU, 2021_0052, © Léonard Pongo
Verpakkingen en een album uit het Gevaert-archief in Museum für Kunst und Gewerbe Hamburg

MKG Hamburg leent voor hun tentoonstelling enkele fotopapierverpakkingen uit de vroege periode van Gevaert. Zowel het Ronix als Blue Star-fotopapier werden enkel voor WOII geproduceerd. Het zijn allebei daglichtfotopapieren, die ontwikkeld konden worden bij daglicht, zonder chemicaliën. Ze lenen ook een uniek fotoalbum waarin alle soorten machines die in de 20ste eeuw gebruikt werden in de fabrieken van Gevaert afgebeeld staan.

De ontsluiting van deze collectiestukken is tot stand is gekomen dankzij het Gevaert Papierproject. Meer info over het Gevaert Papierproject vind je hier.

Er zijn enkele verpakkingen en een album uit het Gevaert-archief te zien in de expo Mining Photography, van 15.07.2022 t.e.m. 31.10.2022 in Museum für Kunst und Gewerbe Hamburg

Ronix Paper Agfa
Historisch Archief Agfa-Gevaert, Verpakking van Ronix papier, Collectie FOMU, 001-GEV, 0016_0037

Kijk
& lees meer